“Εμφαση σε υγεία και συντάξεις”

Ημερησία

Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

Εμφαση σε υγεία και συντάξεις

Οι συνταξιοδοτικές ασφαλίσεις και οι ασφαλίσεις υγείας θα αποτελέσουν τους βασικούς στόχους μεσομακροπρόθεσμης ανάπτυξης της εγχώριας ασφαλιστικής αγοράς και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες θα κληθούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά (ή και ως βασικοί πάροχοι συντάξεων και υγείας σε αρκετές περιπτώσεις ) της κοινωνικής ασφάλισης αναφέρθηκαν οι ομιλητές στο χθεσινό συνέδριο των Financial Times. Σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα δίκτυα διανομής τους, ο κλάδος μετασχηματίζεται δίνοντας έμφαση κυρίως στον συνδυασμό του ανθρώπινου δικτύου (agency) με το ηλεκτρονικό δίκτυο (internet) προκειμένου να προσφέρουν άμεσες υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος και καλύτερη εξυπηρέτηση.

Σε ό,τι αφορά τις ασφαλίσεις υγείας, σε παρέμβασή του ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης εξέφρασε τη βούληση του υπουργείου Υγείας να προχωρήσει σε συνεργασίες με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αφ’ ενός στη σύνταξη των ιατρικών πρωτοκόλλων, όπου και οι δύο πλευρές αποσκοπούν στη μείωση του κόστους τους και αφ’ ετέρου στο μέτωπο της συνεργασίας των ασφαλιστικών εταιρειών με τα κρατικά νοσοκομεία.

Κράτος και ασφαλιστικές Την ανάγκη να συνδράμει και το κράτος με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο που θα ευνοεί την υγιή ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης επισήμανε στην ομιλία του ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου.

Ο κ. Σαρρηγεωργίου αναφερόμενος και στην εποπτεία του κλάδου τόνισε: «Οι ασφαλιστικές εταιρείες βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια ευκαιρία και καλούνται να δείξουν ετοιμότητα. Η επιτυχία θα περάσει πρώτα απ’ όλα μέσα από την αξιοπιστία των εταιρειών. Η ΤτΕ αποτελεί έναν σοβαρό και αυστηρό επόπτη, ενώ αυστηρό είναι και το κανονιστικό σχέδιο που έρχεται από την Ευρώπη. Πολλά από τα στοιχεία που μας φέρνει η κανονιστική χιονοστιβάδα τα χρειαζόμαστε. Από την άλλη πλευρά, ελλοχεύει ο κίνδυνος της γραφειοκρατίας, η οποία θα αυξήσει και το κόστος. Γι’ αυτό οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να δουλέψουν με την εποπτική αρχή, προκειμένου τελικά να πάρουμε μόνο ό,τι χρειαζόμαστε από την κανονιστική χιονοστιβάδα που έρχεται».

Νίκος Σακελλαρίου

 

“Παρελθόν τα ισόβια ασφαλιστικά προγράμματα υγείας”

 

                                Ημερομηνία δημοσίευσης     10/3/13
Παρελθόν τα ισόβια ασφαλιστικά προγράμματα υγείας

Της Ευγενιας Τζωρτζη

Τέλος εποχής στις ισόβιες σχέσεις μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και ασφαλισμένων σηματοδοτεί η σταδιακή στροφή της αγοράς στα ετήσια προγράμματα υγείας. Την ίδια στιγμή, σημαντικές είναι οι αλλαγές στον χώρο των συντάξεων, καθώς το περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων ωθεί τις εταιρείες στη διάθεση επενδυτικών προϊόντων, χωρίς εγγυημένες αποδόσεις ή ακόμη εγγύηση του κεφαλαίου. Ηδη από την αρχή του χρόνου, η πλειονότητα των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών προχώρησε στη μείωση των επιτοκίων για τα καινούργια συνταξιοδοτικά προϊόντα, ενώ ορισμένες εταιρείες έχουν καταργήσει τα προγράμματα εγγυημένων παροχών και έχουν στραφεί σε ασφαλιστικά προϊόντα επενδυτικού τύπου (unit linked), στα οποία τον επενδυτικό κίνδυνο φέρει εξ ολοκλήρου ο ασφαλισμένος.

Αυτό σημαίνει ότι το ποσό που θα πάρει στη λήξη ο ασφαλισμένος εξαρτάται από την πορεία των επενδύσεων. Τα μέσα επιτόκια με βάση τα οποία υπολογίζεται η σύνταξη ή το εφάπαξ ποσό που θα πάρει ο ασφαλισμένος στη λήξη της ασφάλισης κυμαίνονται πλέον κοντά στο 2%, με προοπτική περαιτέρω μείωσης, καθώς οι αποδόσεις που υπόσχονται τα ασφαλιστικά προγράμματα στη χώρα μας κινούνται πάνω από τον μέσο όρο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών, όπως της Γαλλίας ή της Γερμανίας. Στον κλάδο της υγείας τα ετήσια προγράμματα, που προωθούνται πλέον μαζικά από την αγορά, ανανεώνονται κάθε χρόνο, όπως ένα απλό ασφαλιστήριο αυτοκινήτου. Πρόκειται για περιοδικά συμβόλαια, που αποδεσμεύουν ουσιαστικά την ασφαλιστική από την υπόσχεση κάλυψης του ασφαλισμένου μέχρι τη λήξη του βίου του, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα με τα παραδοσιακά προγράμματα και δίνουν το δικαίωμα στην εταιρεία να καταργήσει το πρόγραμμα για μια ευρεία κατηγορία ασφαλισμένων. Η κατάργηση, ωστόσο, του προγράμματος δεν μπορεί να γίνει εξατομικευμένα για μία περίπτωση ασφαλισμένου και φυσικά όχι με το πρόσχημα της ασθένειας. Εντούτοις, δικαιολογείται στην περίπτωση ενός γενικευμένου φαινομένου, που ζημιώνει υπέρμετρα την εταιρεία, επιτρέποντάς της την κατάργηση μιας συγκεκριμένης κάλυψης για το σύνολο ή ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η επικράτηση στην ελληνική αγορά αυτής της κατηγορίας των προγραμμάτων, που είναι από 10% έως και 30% φθηνότερα από τα παραδοσιακά, συμπίπτει με την οικονομική κρίση και την ανάγκη των νοικοκυριών να περιορίσουν τα έξοδα του οικογενειακού προϋπολογισμού. Ο περιορισμός του διαθέσιμου εισοδήματος ευνοεί τη διείσδυση των ετησίως ανανεούμενων προγραμμάτων, που στην παρούσα συγκυρία είναι ελκυστικότερα και πιο προσιτά. Σταδιακά, η μία εταιρεία μετά την άλλη εμπλουτίζουν τα προϊόντα τους με τα νέα προγράμματα, ενώ αρκετές είναι οι ασφαλιστικές που έχουν αποσυρθεί πλήρως από την αγορά των παραδοσιακών συμβολαίων υγείας.

Παρ’ ότι νέα στην ελληνική αγορά, τα ετήσια προγράμματα είναι ευρέως διαδεδομένα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές, όπως επίσης στη Βόρεια Αμερική και στην Αυστραλία. Εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδιαίτερη ανάπτυξη έχουν σε χώρες όπως η Βρετανία και η Ολλανδία, αλλά και σε άλλες αγορές όπως η Ισπανία και Πορτογαλία, ενώ πιο κοντικό παράδειγμα είναι αυτό της Κύπρου, που ακολουθεί την ευρωπαϊκή εμπειρία.